درد مزمن تداوم پیدا میکند. برانگیختهشدن پیامهای درد برای هفتهها، ماهها، حتی سالها ادامه پیدا میکند.
ممکن است حادثهای ابتدایی مانند رگبهرگشدگی کمر یا عفونتی وخیم آغازگر درد مزمن باشد، یا علت به وجود آورنده درد ادامه پیدا کند، علتی مانند آرتریت، سرطان، عفونت گوش و مانند اینها.
برخی از افراد هم در غیاب هر جراحتی در گذشته یا شاهدی از آسیب بدنی از درد مزمن رنج میبرند. بسیاری از وضعیتهای درد مزمن در افراد مسنتر رخ میدهد.
وضعیتهای درد مزمن ممکن است به صورت سردرد، کمردرد، درد سرطان، درد آرتریت، درد نوروژنیک (دردی که ناشی از آسیب اعصاب محیطی یا خود دستگاه عصبی مرکزیاست)، درد پسیکوژنیک (دردی که ناشی از یک بیماری یا جراحت گذشته یا هر نشانه مرئی از آسیب درونی یا بیرونی دستگاه عصبی نیست) بروز کند.
شیوههای مختلفی برای درمان درد مزمن به کار میروند، از جمله داروها، طب سوزنی، تحریک موضعی الکتریکی، و تحریک مغز و نیز جراحی.
برخی از پزشکان از دارونماها برای درمان درد مزمن استفاده میکنند، که در برخی موارد به کاهش شدت درد منجر میشود. رواندرمانی، آرامشبخشی عضلانی (relaxation)، درمانهای دارویی، بیوفیدبک و اصلاح رفتار از جمله شیوههایی هستند که ممکن است برای درمان درد مزمن به کار روند.
به بسیاری از افراد دچار درد مزمن در صورت شناسایی علتهای درد میتوان یاری رساند و با شیوههای بسیار و گوناگون میتوان از آثار درد مزمن کاست.
دانشمندان معتقدند که پیشرفتها در علوم اعصاب به ایجاد درمانهای بهتر و بیشتر در سالهای آینده خواهد انجامید.
پژوهشگران بالینی در بررسیهای خود نشان دادهاند که افراد دچار درد مزمن اغلب مقدار کمتر از حد طبیعی آندورفین (مواد ضددرد طبیعی و درونزای بدن) در مایع نخاعی خود دارند.
پژوهشها در زمینه طب سوزنی از جمله شامل اتصال سوزنها به برق برای تحریک الکتریکی پایانههای عصبی (طب سوزنی الکتریکی) بوده است که برخی از محققان اعتقاد دارند سیستمهای آندورفینی بدن را تحریک میکند.
سایر تجربیات با طب سوزنی نشان داده است که به دنبال انجام طب سوزنی مقادیر بالاتری آندورفین در مایع مغزی- نخاعی آزاد میشود.
محققان در حال بررسی تاثیر استرس بر تجربه درد مزمن هستند. شیمیدانان در حال ساخت داروهای مسکن جدید و کشف خواص ضددرد در داروهایی هستند که به طور معمول برای تسکین درد مورد استفاده قرار نمیگیرند.
NINDS Chronic Pain Information Page